Het fort in het bos, geschreven door Alieke Bruins, is het nieuwste prentenboek dat uitgekomen is waaraan ik heb meegewerkt. Het boek is het resultaat van een schrijfwedstrijd van Stichting Inclusive Works met het thema: ‘Kleurrijk Gelijk: Gelijkwaardigheid van mensen van alle huidskleuren’. Ik interviewde Alieke en we bespraken de nood aan inclusieve kinderboeken.
Alieke heeft eerst ongeveer tien jaar met plezier in de advocatuur als bedrijfsjurist gewerkt, maar ze was al langere tijd erg nieuwsgierig naar de journalistiek. “Uiteindelijk heb ik de sprong gewaagd en ben ik verschillende schrijfopleidingen gaan volgen en heb ik een tijd als nieuwsredacteur gewerkt bij de Lokale Nieuwdienst Amsterdam. Ook heb ik de opleiding Journalistiek voor Academici aan de Hogeschool voor Journalistiek in Utrecht gevolgd.” Inmiddels heeft Alieke nu zo’n vijftien jaar haar eigen tekstbureau Meester in de Taal. Ze schrijft onder andere als (web) redacteur voor een landelijke juridische nieuwssite en artikelen en boeken over allerlei onderwerpen voor volwassenen en kinderen.
Schrijfwedstrijden met een maatschappelijk thema
Regelmatig doet ze mee aan schrijfwedstrijden, bij voorkeur wedstrijden waar een maatschappelijk thema aan verbonden is. ‘Het meisje van Koh Phangan’ is een verhaal dat resulteerde uit zo’n wedstrijd (de schrijfwedstrijd van Fier, Centrum tegen Kinder- en Mensenhandel en Home of Change in de strijd tegen mensenhandel) en het werd gepubliceerd in de digitale verhalenbundel ‘Geboeid’. “Omdat ik het thema van de schrijfwedstrijd van Inclusive Works zo belangrijk vind en deze boodschap van harte ondersteun, ben ik toen ik erover las meteen aan het schrijven gegaan. De georganiseerde middag met bekendmaking van de winnaars was een feestje op zich, maar toen ik ook nog hoorde dat mijn inzending ‘Het fort in het bos’ (met als oorspronkelijke titel ‘De boomhut’) had gewonnen was dat helemaal een superleuke verrassing. Dat ik daarna met jou mocht gaan werken, maakte het nog eens extra leuk!” Ze vult aan: “Van projecten waarbij ik samenwerk met mensen met andere expertises, onder wie vormgevers en illustratoren zoals jij, leer ik veel. Van samen mooie dingen maken, zeker als het een mooi doel dient, geniet ik het meest!”
Ik glimlach, dat ziet Alieke niet want dit interview gaat digitaal via tekst. Ik ervaar dat samenwerken ook zo.
Meer inclusiviteit en diversiteit in kinderboeken
“Wat hoop je dat het boekje teweegbrengt?”, vraag ik haar. “Ik hoop op een speelse manier een kleine bijdrage te leveren aan meer inclusiviteit en diversiteit. Ik vind het belangrijk dat iedereen zich welkom voelt in onze samenleving en dat alle kinderen in Nederland zich in het kinderboekenaanbod herkennen. Ook hoop ik dat het mensen met heel diverse achtergronden en uit verschillende culturen enthousiast maakt om hun verhaal te vertellen. Nederland is zo’n mooie smeltkroes, het is verrijkend voor iedereen als dit meer diverse verhalen zou opleveren.”
“Een divers kinderboekenaanbod zorgt ervoor dat meer kinderen – en hun ouders – zich in de verhalen en beelden herkennen.”
“In de jeugdliteratuur is nog steeds niet echt een goede afspiegeling van de samenleving te zien. Dat is jammer. Kinderen hebben ramen en spiegels nodig, ook voor wat betreft diversiteit en inclusiviteit. Dat geldt voor witte kinderen en kinderen van een andere etniciteit”, zegt Alieke en ze vervolgt: “Een divers kinderboekenaanbod zorgt ervoor dat meer kinderen – en hun ouders – zich in de verhalen en beelden herkennen. Door over elkaars afkomst, culturen en interesses te lezen, verbreden kinderen hun horizon en dat zorgt voor meer empathie, zo blijkt uit onderzoek.”
Illustraties in het boek
Als je me een beetje kent, weet je dat ik het hier mee eens ben. Dat ik haar verhaal mocht illustreren paste dus helemaal. Ik ben beniewd wat ze eigenlijk van de illustraties vindt.
“De vrolijke, warme illustraties van jou vind ik erg leuk. Je hebt een heel authentieke, sympathieke stijl en gebruikt prachtige kleuren. In de illustraties van ‘Het fort in het bos’ zitten ook allerlei grappige details, daar hou ik van.” De grappige details waar Alieke het over heeft zijn bijvoorbeeld de dingen die de hond op de achtergrond doet. “Om het plassende hondje heb ik erg gegrinnikt”, zegt ze. “De illustratie van de twee jongetjes die stil samen aan tafel zitten, vind ik erg mooi. Maar mijn favoriete illustratie is toch wel die van de twee als ze blij bladeren rondstrooien. Daar zie je mooi de verbroedering en gelijkwaardigheid.”
Alieke vindt het ook leuk om anderen het hemd van het lijf te vragen en stelt me een vraag terug: “Wanneer ben jij echt tevreden over een illustratie?” Ik antwoord: “Wanneer ik er na een tijdje weer naar kijk en nog steeds denk ‘Damn, dit heb ik gemaakt’. Eerlijk gezegd zijn er snel na het maken wel dingen waarvan ik denk dat het beter kan. Maar dat is in mijn ogen een teken dat ik groei, dus dat vind ik helemaal niet erg. Tegenwoordig ben ik vooral tevreden met een illustratie als ik aandacht genomen heb voor details en de kijker ontdekt hoeveel zorg er in de plaat zit. Zoals dat je bijvoorbeeld grinnikt om het hondje in de achtergrond!”
Nog meer mooie dingen maken
“En met welk project ben jij op het moment bezig, Carmen?” Momenteel ben ik bezig met het illustreren voor een bedrijf dat duurzame organische kleding maakt. Het is een uitdaging maar heel erg leuk en de samenwerking is erg prettig. Verder is Rebelse Meisjes: 100 bijzondere Nederlandse vrouwen net uit, dus daarvoor ben ik promotie aan het doen. En stiekem kijk ik af en toe hoe het boek het doet op de bestsellerlijst 🙂
Maar terug naar Alieke, ook zij vertelt waarmee zij nu mee bezig is. Ook zij is bezig met de promotie van een boek, wat nu allemaal wat anders gaat door corona. Het is een young adultboek met de titel Nog één kans. “Het is een verhaal over de 16-jarige Alby die in een gemeenschap van Ierse nomaden woont. Als zijn moeder ernstig ziek wordt, gaat hij met zijn oom en neven in Nederland werken om snel veel geld te verdienen voor haar behandeling. Ook dit boek gaat over een ontmoeting tussen culturen, en over een zoektocht naar identiteit. Ik heb er lang aan gewerkt en was dan ook heel blij toen ik onlangs hoorde dat een groot aantal bibliotheken het boek heeft besteld.”
Alieke is eigenlijk altijd aan het broeden op nieuwe boekideeën en ze schrijft nu een educatief kinderboekje over de marine. Dus we gaan nog meer van haar horen. Pardon, lezen natuurlijk!
Benieuwd naar de boeken die genoemd werden? Bekijk ze hier:
In deze blogpost zitten affiliatie linkjes. Wanneer je iets aanschaft via die link bij Bol of Coolblue (al is het een heel ander product), ontvang ik een beetje van die prijs zonder dat het je meer kost. Thanks daarvoor dus! <3